پیچک نگاهم

پيچــک نگــاهــم

دزدانــه تــا پشــت پنجــره ي

اتــاق تــو بــالا آمــده!

بــه کجــا خيــره شــده‌اي؟!

بــاران کــه بگيــرد

تمــام پنجــره پــر از پيچــک خــواهــد بــود . . .

در بازی دل ، نگاه من مست تو بود                                         

                                           هر برگ دلم ، شکسته پابست تو بود

       من شاه دلم را به زمین انداختم                                                   

                                          اما چه کنم ؟ ، تک دلم دست تو بود...

یک ساعت که آفتاب بتابد ،

خاطره آن همه شب های بارانی از یاد میرود

این است حکایت آدم ها وفراموشی . . .
 

اینجا سرزمین واژگان واژگون است !

جایی که :

گنج ، جنگ می شود

درمان ، نامرد می شود

قهقه ، هق هق می شود

اما دزد همان دزد است و درد همان درد ...
 

هه

در کشور من

مردم با نفرت بیشتری به صحنه ی بوسیدن دو عاشق نگاه میکنند

تا صحنه ی اعدام!!!!
 

جا برای منه گنجشک زیاد است

ولی!

به درختان خیابان تو عادت دارم،

عادتم داده خیال تو که یادم باشد...

یاد من هم نکنی باز به یادت باشم ... 

خدایا ...

دستت را بردار...

دستت را بردار از روی دکمه space

بس نیس این همه فاصله ؟ 

باید از رود گذشت
باید از رود
اگر چند گل آلود
گذشت
بال افشانی آن جفت کبوتر را
در افق می بینی
که چنان بالابال
دشت ها را با ابر
آشتی دادند ؟
راستی ایا
می توان رفت و نماند
راستی ایا
می توان شعری در مدح
شقایق ها خواند ؟
 

حکمــ ـــ ــ ـ .

گفتند حکم؟

ورق دست گرفتیم و خندیدیم

قرار شد حکم دل باشد

تمام سر ها دست تو بود

روزگار دست از ما گرفت

دو به دو ، دل دادیم

زندگی آس ِمان را برید

دو به تک ، باختیم.

 منتظر نظراتتون هستم